پیش‌بینی رضایت زناشویی پرستاران بر اساس سبک‌های دلبستگی، مکانیزم های دفاعی و کیفیت زندگی

مقدمه: خانواده، واحدی اجتماعی است که در برگیرنده عمیق‌ترین مناسبات انسانی می‌باشد و در همه مراحل تکوین آن، زوجین خرده نظام اصلی بوده و عوامل متعددی مانند سبک‌های دلبستگی، مکانیزم های دفاعی و کیفیت زندگی در رضایت زناشویی آن‌ها نقش دارند. با توجه به رویارویی پرستاران با عوامل تنش‌زای مختلف اثرگذار بر رضایت زناشویی، این پژوهش با هدف پیش‌بینی رضایت زناشویی بر اساس سبک‌های دلبستگی، مکانیزم های دفاعی و کیفیت زندگی در پرستاران متأهل شهر تهران صورت گرفته است. روش کار: این پژوهش به لحاظ هدف از نوع بنیادی و از لحاظ نحوه جمع‌آوری داده‌ها از نوع توصیفی بود که در چهارچوب یک طرح همبستگی پیش‌بین انجام گردید. بدین منظور از جامعه پرستاران متاهل شهر تهران، تعداد 250 نفر (125 نفر مرد و 125 نفر زن) به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه‌های رضایت زناشویی انریچ (1989)، سبک دلبستگی کولینز و رید (1990)، سبک دفاعی (1993) و کیفیت زندگی (1992) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آماری رگرسیون خطی چندگانه به روش گام به گام و نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش 22 استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که متغیر سبک دلبستگی ایمن، 29/0 درصد واریانس متغیر رضایت زناشویی، متغیر مکانیسم‌های دفاعی سازگارانه، 39/0 درصد و متغیرهای سلامت عمومی، نشاط، عملکرد اجتماعی، مشکلات روحی و سلامت روان، با هم 48/0 درصد واریانس متغیر رضایت زناشویی را پیش‌بینی کرده است. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که رضایت زناشویی مقوله‌ای است چندبعدی و وابسته به عواملی چون کیفیت زندگی، سطح پختگی مکانیسم دفاعی و سبک‌های دلبستگی می‌باشد و این عوامل بر روابط بین فردی زوجین در بزرگسالی تأثیر مستقیم می‌گذارد.